اعتقاد به جهان واپسین و تأثیر آن در توسعه ی فرهنگ حجاب و عفاف در فرد و جامعه

یکی از اصول دین همه ی ما مسمانان، و بلکه همه ی ادیان الهی، اعتقاد به معاد و جهان واپسین است. اهمیّت این اعتقاد در کنار اعتقاد به توحید و مبدأ آفرینش است. چرا که همه ی انبیاء الهی، انسانها را بعد از ایمان به خدا، دعوت به ایمان به روز جزا و قیامت می کرده اند. این اعتقاد به زندگی انسانها، مفهوم و معنا می بخشد و آثار و نتایج عظیمی برای آنها مانند هدفمند ساختن زندگی، ایجاد امنیت و آرامش، افزایش استقامت و بردباری، و مهّم تر از همه، تقویت و گسترش حجاب و عفاف در افراد و مخصوصاً در بانوان، به همراه دارد. چراکه، حجاب و عفاف، امری فطری در وجود تمامی انسانها بوده و رعایت آن از احکام عقل و شرع می باشد. از مهّمترین اهداف دنبال شده در این پژوهش، بالا بردن آگاهی افراد و شناساندن آثار و فواید حجاب و عفاف به آن ها، مانند ارزش آفرینی برای زنان، کاهش زمینه های انحراف، استواری اجتماع، استحکام پیوند خانوادگی، و همچنین، پی بردن به علل و ریشه های بی حجابی و بدحجابی، و برّرسی راهکارهای مناسب در جهت افزایش و توسعه ی فرهنگ حجاب و عفاف در افراد و نیز، شناسایی آثار و نتایج سودمند اعتقاد به خداپرستی و معاد می باشد. از جمله راه کار های حفظ و توسعه ی حجاب و عفاف، می توان به تقویت ایمان و اعتقاد دینی، افزایش آگاهی و شناخت افراد، زنده نگه-داشتن یاد مرگ و غیره اشاره کرد. پس، هرچه اعتقاد به خدای یکتا و بازگشت به سوی او، در افراد، قویتر باشد، تقیّد آنها به پوشش و حفظ حجاب و عفاف، بیشتر می شود